Αλέξανδρος Γιωτόπουλος
| Αλέξανδρος Γιωτόπουλος | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1944 Παρίσι |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Αγγλικά Γαλλικά |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο Paris-Diderot |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | τρομοκράτης |
| Πολιτική τοποθέτηση | |
| Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Επαναστατική Οργάνωση 17 Νοέμβρη |
| Πολιτική ιδεολογία | μαρξισμός |
| Οργάνωση | Ε.Ο. 17 Νοέμβρη |
| Ποινική κατάσταση | |
| Ποινή εγκλήματος | 17 φορές ισόβια & 25 χρόνια κάθειρξη |
| Ποινική κατάσταση | Έγκλειστος |
| Οικογένεια | |
| Σύντροφος | Μαρί-Τερέζ Πεϊνό |
| Γονείς | Δημήτρης Γιωτόπουλος και Ζωή Μεταξά |
Ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος (1944) είναι ιδρυτικό στέλεχος και αρχηγός της τρομοκρατικής οργάνωσης 17 Νοέμβρη με το ψευδώνυμο "Λάμπρος". Έχει καταδικαστεί σε 17 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξη για ηθική αυτουργία σε δεκαεπτά δολοφονίες, εκρήξεις, ληστείες και για τη συμμετοχή του στη 17Ν, κατηγορίες τις οποίες ο ίδιος αρνείται.[1]
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στο Παρίσι το 1944 και είναι γιος του Δημήτρη Γιωτόπουλου, επιφανούς στελέχους του τροτσκιστικού κινήματος στη δεκαετία 1925-1935 και ηγέτη του ρεύματος του Αρχειομαρξισμού, και της Ζωής Μεταξά. Κατάγεται από το χωριό Γιαννιτσού Φθιώτιδας, έχει μια αδελφή και παππούς του ήταν ο Παρνάσσος Γιωτόπουλος, δάσκαλος. Το 1946 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στο Χαλάνδρι, όπου και μεγάλωσε. Το 1962 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι αρχίζοντας να σπουδάζει μαθηματικά και εν συνεχεία οικονομικά ολοκληρώνοντας με επιτυχία τις σπουδές του.
Ως φυλακισμένος πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές, στο πρόγραμμα σπουδών επιπέδου Master 2, στα Θεμελιώδη Μαθηματικά με ειδίκευση στον τομέα της μηχανικής ρευστών στο πανεπιστήμιο Paris 7.[2] Το 2021 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ Μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο του Παρισιού.[3] Το διδακτορικό του εκπονήθηκε εξ ολοκλήρου εντός των φυλακών[3] και αφορούσε τις εξισώσεις Navier-Stokes χωρίς κατακόρυφο ιξώδες.[4] Μέρος της δουλειάς του είναι αφιερωμένη στις εξισώσεις Navier-Stokes και σε χώρους Besov.[5]
Υπήρξε μέλος της ΕΔΑ ενώ με την εγκαθίδρυση της Χούντας των Συνταγματαρχών στην Ελλάδα ανέπτυξε αντιδικτατορική δράση εντασσόμενος στην 29 Μάη και μετά την διάλυσή της στη Λαϊκή Επαναστατική Αντίσταση (ΛΕΑ), της οποίας υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος. Πιθανολογείται ότι το 1968 ταξίδεψε μαζί με ομάδα εννέα συντρόφων στην Κούβα για να παρακολουθήσει εκπαιδευτικά μαθήματα πάνω στον ανταρτοπόλεμο. Το 1971 καταδικάστηκε ερήμην, με βάση τον νόμο 509 περί βίαιης ανατροπής του πολιτεύματος, από το ειδικό δικαστήριο Θεσσαλονίκης σε φυλάκιση πέντε ετών.[6][7]
Στις 29 Αυγούστου 1972 συμμετείχε σε βομβιστική ενέργεια στο υπόγειο της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, μεταφέροντας μάλιστα ο ίδιος τα εκρηκτικά. Την ευθύνη για την ενέργεια ανέλαβε η Λαϊκή Επαναστατική Αντίσταση (ΛΕΑ).[8] Ήδη από την ίδια περίοδο, για να αποφύγει τη σύλληψή του από τις γαλλικές αρχές αλλά και για λόγους ασφαλείας, μιας και μπαινόβγαινε στην Ελλάδα με πλαστό διαβατήριο, είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί επίσημα το ονοματεπώνυμο "Μιχάλης Οικονόμου" διατηρώντας το σε χρήση μέχρι και το 2002, έτος σύλληψής του.[9][10]
Με την πτώση της Χούντας επέστρεψε στην Αθήνα ασχολούμενος με μεταφράσεις γαλλικών κειμένων.[10] Διέμενε στον Βύρωνα Αττικής και στους Λειψούς, όπου διατηρούσε εξοχική κατοικία, μαζί με την σύντροφό του Μαρί Τερέζ Πεϊνό. Σήμερα κρατείται σε ειδική πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού.
Το 2005 η διοίκηση της ΕΡΤ αποφάσισε να ματαιώσει την προβολή συνέντευξης του Γιωτόπουλου στην τηλεοπτική εκπομπή FOCUS προκαλώντας τις αντιδράσεις των συνηγόρων του αλλά και μερίδας τύπου.[11][12]
17 Νοέμβρη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Σύλληψη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 17 Ιουλίου 2002 συνελήφθη από την αντιτρομοκρατική υπηρεσία στους Λειψούς. Του αποδόθηκαν κατηγορίες για ηθική αυτουργία σε δολοφονίες, ληστείες και εκρήξεις καθώς και για συμμετοχή στην οργάνωση 17 Νοέμβρη σύμφωνα με μαρτυρίες συγκατηγορουμένων του και με στοιχεία[εκκρεμεί παραπομπή] που φέρεται να βρήκε η αστυνομία σε διαμερίσματα που διατηρούσε η οργάνωση. Από την πρώτη στιγμή αρνήθηκε όλες τις κατηγορίες υποστηρίζοντας ότι τον ενέπλεξαν συγκατηγορούμενοί του, προκειμένου να πετύχουν ευνοϊκή μεταχείριση βάσει του τότε νέου αντιτρομοκρατικού νόμου.[13] Δικηγόρος του Γιωτόπουλου ήταν ο Γιάννης Ραχιώτης. Με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών παραπέμφθηκε σε δίκη με την κατηγορία της ηθικής αυτουργίας για όλες τις ενέργειες της οργάνωσης από την ίδρυσή της μέχρι και τον Ιούλιο του 2002 ενώ του αποδόθηκε ο ρόλος του ηγέτη και του καθοδηγητή της οργάνωσης.[14] Κατά του βουλεύματος άσκησε αίτηση ακύρωσης, η οποία απορρίφθηκε από το ποινικό τμήμα του Αρείου Πάγου.[15]
Δίκη και φυλάκιση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρωτόδικα καταδικάστηκε από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων σε 21 φορές ισόβια και 25 χρόνια κάθειρξης,[16][17] απόφαση που χαρακτήρισε υπαγορευμένη από ξένα συμφέροντα.[18]
Μετά την απόφαση του δικαστηρίου οδηγήθηκε στις φυλακές Κορυδαλλού, όπου ήταν ήδη προφυλακισμένος. Τον Οκτώβριο του 2004 προχώρησε σε απεργία πείνας λόγω των συνθηκών κράτησής του ενώ για το ίδιο θέμα συνάντηση είχαν με τον υπουργό δικαιοσύνης, Αναστάσιο Παπαληγούρα, ο δικηγόρος του, Γιάννης Ραχιώτης, και η σύντροφός του, Πεϊνό.[19] Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους μεταφέρθηκε σε κρίσιμη κατάσταση στο Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο της Νίκαιας.[20] Πέντε ημέρες αργότερα ο επόπτης εισαγγελέας των φυλακών αποφάσισε την κατάργηση των ειδικών περιορισμών προαύλισης του Γιωτόπουλου και των καταδικασθέντων για συμμετοχή στη 17 Νοέμβρη με αποτέλεσμα να διακόψει την απεργία πείνας που διαρκούσε περισσότερο από έναν μήνα.[21]
Τον Δεκέμβριο του 2005 ξεκίνησε το δευτεροβάθμιο δικαστήριο στο Πενταμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Κατά τη διάρκεια της δίκης αποχώρησε από την ακροαματική διαδικασία ανακαλώντας την εντολή εκπροσώπησης προς τους δύο δικηγόρους του, Γιάννη Ραχιώτη και Κώστα Χρυσικόπουλο.[22] Το δικαστήριο διόρισε αυτεπάγγελτα τους ίδιους δικηγόρους.[23] Ύστερα από αλλεπάλληλους διορισμούς δικηγόρων,[24] ο Γιωτόπουλος επέστρεψε στην ακροαματική διαδικασία, προκειμένου να καταγραφούν οι απόψεις του ενόψει προσφυγής του στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το δικαστήριο όμως αρνήθηκε στον ίδιο να διορίσει δικηγόρο.[25] Εν τέλει με την παραίτηση του ενός εκ των τριών διορισμένων δικηγόρων, διόρισε δικηγόρο της επιλογής του με την ταυτόχρονη εικονική παρουσία των άλλων δύο.[26] Η απόφαση του Πενταμελούς Εφετείου Κακουργημάτων ήταν 17 φορές ισόβια για τα ίδια εγκλήματα.
Μετά την απόφαση του εφετείου κατέθεσε αίτηση αναίρεσης κατά της δευτεροβάθμιας απόφασης, την οποία όμως δεν έκανε δεκτή ο Άρειος Πάγος. Τον Απρίλιο του 2011 προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Τον Μάρτιο του 2010 ο Συνήγορος του Πολίτη δικαίωσε τον Γιωτόπουλο μετά την απόρριψη του αιτήματός του από την διεύθυνση των φυλακών για χρήση υπολογιστή για εκπαιδευτικούς λόγους.[27]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Βιογραφικό Γιωτόπουλου BiblioNet.
- ↑ Καμποτινισμός και παλινωδία, Ελευθεροτυπία 11/02/2010.
- ↑ 3,0 3,1 Απονομή διδακτορικού στη φυλακή για τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο, Εποχή 25/07/2021.
- ↑ Gallagher, Isabelle (2016). Résolution des équations de Navier-Stokes sans viscosité verticale. Université Paris Cité. http://www.theses.fr/s179916.
- ↑ «arxiv math» (PDF).
- ↑ Αλέξης Παπαχελάς, Τ. Τέλλογλου, Το μυθιστόρημα της τρομοκρατίας, Το Βήμα 28/07/2020.
- ↑ Τ. Τέλλογλου, Από τις φαλτσέτες στα... 45άρια!, Το Βήμα 21/07/2002.
- ↑ Η βόμβα Πρετεντέρη, Ο Ιός 08/03/2003.
- ↑ Τ. Τέλλογλου, Η διπλή ζωή του «Λάμπρου», Το Βήμα 04/08/2002.
- ↑ 10,0 10,1 Εύα Καραμανώλη, Γιωτόπουλος: Hμουν μέλος της ΛEA το 1971, Η Καθημερινή 25/07/2002.
- ↑ Καταγγέλλουν λογοκρισία μετά τη μη μετάδοση συνέντευξης Γιωτόπουλου, in.gr 05/10/2005.
- ↑ Πολιτική η λογοκρισία, Ο Ιός 08/10/2005.
- ↑ Αρνήθηκε τις κατηγορίες ο Αλ.Γιωτόπουλος – Επιμένει ο Σ.Ξηρός, in.gr 20/08/2002.
- ↑ Στο 1973 τοποθετεί την ίδρυση της 17Ν το αμετάκλητο βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών, in.gr 03/01/2003.
- ↑ «Όχι» στις προσφυγές των κατηγορουμένων της 17Ν κατά του παραπεμπτικού βουλεύματος, in.gr 22/02/2003.
- ↑ Με ισόβια σε έξι και αναστολή στον Κώστα Τέλιο έπεσε η αυλαία στη δίκη της 17Ν, in.gr 17/12/2003.
- ↑ Η απόφαση του δικαστηρίου επί των ποινών στην υπόθεση της 17Ν, in.gr 17/12/2003.
- ↑ Για απόφαση υπαγορευμένη από ξένα συμφέροντα μίλησε ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, in.gr 08/12/2003.
- ↑ Τα αιτήματα Γιωτόπουλου μετέφεραν στον υπουργό Δικαιοσύνης Ραχιώτης και Πεϊνό, in.gr 10/11/2004.
- ↑ Κρίσιμη η κατάσταση της υγείας του Αλέξανδρου Γιωτόπουλου, in.gr 16/11/2004.
- ↑ Σταμάτησε την απεργία πείνας ο Αλέξανδρος Γιωτόπουλος, in.gr 21/11/2004.
- ↑ Αποχώρησε από την ακροαματική διαδικασία ο Αλ.Γιωτόπουλος, in.gr 20/12/2005.
- ↑ Τους Ραχιώτη και Χρυσικόπουλο όρισε το δικαστήριο συνηγόρους του Αλ.Γιωτόπουλου, in.gr 21/12/2005.
- ↑ Ορίστηκαν οι συνήγοροι του Γιωτόπουλου, Ριζοσπάστης 04/01/2006.
- ↑ Αντιδράσεις προκαλεί η απαγόρευση διορισμού συνηγόρων, Ριζοσπάστης 29/11/2006.
- ↑ Εξάρθρωση σε δεύτερο βαθμό, Ο Ιός 25/02/2007.
- ↑ Ανοίγει ο δρόμος μέσω Γιωτόπουλου για χρήση Η/Υ από κρατούμενους, tvxs 05/03/2010.